Natuurfotograaf Wilco van der Laan over de keep en de blauwe kiekendief

‘De blauwe kiekendief is een enorm wendbare roofvogel en een zeer sierlijke vlieger, die ontzettend doelgericht is. Je kunt ze herkennen aan de witte stuit tussen de staart en het lijf. Het vrouwtje is bruin met streepjes en zwarte vlekjes, de mannetjes zijn heel mooi, egaal blauwgrijs. Vroeger was de blauwe kiekendief een broedvogel in Nederland, tegenwoordig is hij in de winter ‘slechts op bezoek’. Hij komt vanuit Scandinavië overwinteren en dan zie je hem op de velden en vooral op de wintervoedselveldjes. Hij is dol op die winterveldjes, omdat hij veel kans heeft om daar muizen te vangen. Heel sierlijk, bijna zwevend fladdert hij in banen boven de velden, vaak tegen de wind in. Als hij een muis ziet, dan laat hij zich in een keer vallen. In een veld met veel muizen heeft hij er om de vijf minuten wel een, dan zie je hem dus een tijdje niet.

De blauwe kiekendief jaagt overdag in hetzelfde gebied waar de velduil ’s nachts actief is. Ze hebben hetzelfde geavanceerde gehoorsysteem, met als oren een soort halve manen, die een beetje van elkaar afwijken. Voor de ruilverkaveling was het een algemene broedvogel. Door de braakligging in Oost-Groningen is het familielid de grauwe kiekendief daar teruggekomen en doet het heel goed. De blauwe kiekendief broedt nog op Terschelling en heel af en toe in Oost-Groningen, maar dan gaat het om een of twee paartjes.’